رازها و دروغ ها درباره جدایی نادر از سیمین

فیلم اصغر فرهادی انتظاری که دیدن درباره الی ایجاد کرده بود را پاسخ نمیگوید .کار حتی از چهارشنبه سوری هم چند پله عقبتر است ریتم کند فیلم وبرخورد اینبار رو و بدون ظرافت هنری با دروغ ،تمی که در درباره الی با آن تعلیق نفس گیر میخکوبمان کرد،تماشاگر را پس میزند.با خودمان میگوییم فیلم الان راه می افتد اما نقطه بحران فیلم که مطرح می شود میفهمیم خبری از درخشش فیلم قبلی نیست.انصافا اما فیلم یک بازی خیره کننده دارد از بازیگری نسبتا گمنام، ساره بیات، والبته دیگر هیچ
مساله اما برخورد ریاکارانه ای است که منتقدهای سینمایی خودنما با فیلم کردند. بحث این نیسن که سلیقه ها متفاوتند ، فاجعه اینجاست که دوستان منتقد معمولا عتدت دارند جلوتر از دماغ خود را نبینند تصمیم گرفتند فیلم را تمجید کنند و کار را حتی بالاتر از درباره الی بدانند. فرهادی مجبور نیست در هر فیلمی در اوج باشد . او کار خود را میکند اما این شیفتگی ریاکارانه است که آدم را اذیت میکند
این که تمام اشکالات فیلم تجربه اندوزی شمرده شود آن هم برای آنکه فرهادی پشت کار است.این نان قرض دادن نشان میدهد اشکال کار نقد کجاست، از دید من در این نمایش خودفریبی تهوع آور در این گول زدن خود و تماشاگر و وارونه جلوه دادن واقعیت. یکدست نبودن نظر تماشاگران درباره کار آخر فرهادی موید این نظریه است
گاهی اوقات به خودم میگویم همین آدمها یند که فیلم آینده تو را نقد میکنند نه متاسفانه تماشاگران واقعی که نفسشان پشتوانه ادامه حیات سینما است
به احترام همین تماشاگران است که انزجار ما از این نمایش فریب رسانه ای برپا شده در مورد فیلم را تحمل میکنیم