جنگ و صلح از آن کتابهاست که غافلگیرت میکند.کثرت شخصیت ها و کنترل نویسنده روی آنها بینظیر است.تولستوی با این کتاب ثابت میکند داستان گوی بی نظیری است.شخصیت ناتاشا بیش از همه به یاد می ماند شاید برای آنکه تمام آن چیزی است که نویسنده ای
.چون تولستوی از انسان بودن انتظار دارد.اودری هپبورن در نسخه سینمایی آمریکایی اقتباسی از کتاب به خاطر می ماند
