حال و احوال

گاهی اوقات چیزهایی به ذهنت می رسد در قالب داستان، شعر، خاطره و غیره که می نویسی شان روی تکه کاغذی، بعد که گم اش می کنی انگار هیچ خاطره ای نداری. آدم بی خاطره هم زود فراموش می شود، هم کسی یادش نمی کند. این بود که آستین بالا زدیم با لطف یکی از دوستان صبحی زود خانه اش خراب شدیم برای باز کردن یک وبلاگ ناقابل. امیدوراریم از دست و زبان ما در امان بمانید.ش